Tegen al mijn
ik-ben-bang-om-neer-te-storten verwachtingen in, was de vlucht een succes. Geen
turbulentie en een werkend entertainment systeem. Geweldig Ik heb naar Safe Haven gekeken en naar enkele cd’s geluisterd. De
andere goeie films die ik wou zien ging ik bewaren voor de terugvlucht. Ik ben
er ook in geslaagd ongeveer een uurtje te slapen. Tommy heeft 2 films gekeken
en is dan als een blok in slaap gevallen.
We zijn een uur te vroeg in Zaventem
geland, bijgevolg moest ik een uur vroeger bellen om tegen de geliefde papa te
zeggen dat we er waren. Die was dan zo enthousiast om ons te komen halen, dat
ie van de trap gevallen is en z’n dikke teen gebroken heeft.
In Zaventem stonden we dan te wachten op
papa en toen we hem zagen en richting hem aan het wandelen waren, werd ik
ineens belaagd door een vrouw met bruin haar. :p Lynn
was meegekomen om ons op te pikken en bezorgde mij bijgevolg bijna de schrik
van m’n leven :p Maar twas heel leuk!
Op zaterdag zelf zijn we nog langs mijn
mama en ook de stiefzus geweest. Dan hebben we een dutje gedaan en tegen 19u zijn we
met onze ouders en Lynn en Michiel FRIETJES gaan eten in de FRITUUR! Woohoow!
Geweldige frietjes! Twas gezellig!
Zondag hebben we idioot lang geslapen en
dan zijn we in de namiddag richting Naomi en Mitchel vertrokken voor Naomi’s
verjaardag! Ook heel gezellig :)
Maandag ging Tommy werken en na hem te
hebben afgezet heb ik een nieuwe gsm gekocht. De Samsung S4. Wel gigantisch verloren
gereden ergens in de buurt van Antwerpen, maar ik heb t uiteindelijk gehaald :)
’s Avonds zijn we dan lekker gaan eten met
Jordi en Sofie. Zij en Tommy ribbetjes, ik mosselen! Aah mosselen! Wat je toch allemaal mist met enkele maanden in de US te zitten :p
Dinsdag gingen we allebei werken en
brachten we ’s avonds een bezoekje aan Filip, Annelies en hun kleine Warre. Annelies
had ook heel lekkere pasta voor ons gemaakt :p
Woensdag weer gaan werken, de laatste dag
nu, en ’s avonds naar Ine en Maarten voor een gezellige en heerlijke bbq a la
Belge! Geen hotdogs en hamburgers hier op de bbq :p Njam njam
Donderdag zijn Michiel en Lynn langsgeweest
en hebben we gepingpongd. ’s Avonds was het repetitie van de Harmonie.
Vrijdag begonnen dan de jaarlijkse feesten
van de Harmonie en moesten we een beetje werken. Zaterdag was de geweldig mooie
trouw van Peter en Katrien, met een keileuk avondfeest! Mooi meegenomen dat we
zo al een heleboel mensen in 1x konden zien.
Zondag waren het opnieuw feesten van de
Harmonie en hebben we weer flink gewerkt J en weer mosseltjes gegeten. Je kan nooit genoeg mosseltjes eten!
Maandag zijn we dan naar de zee gereden,
waar mijn zus, schoonbroer en hun 2 kapoentjes op vakantie waren. Daar hebben
we een gezellig dagje in een stralende zon en een beetje wind doorgebracht. Was
vooral heel fijn dat we de kleinste van de familie, Leïto (Tommy’s petekindje)
na 7 maand nog eens gezien hadden. Zooo’n schattig ventje! En zo actief :) Helemaal verliefd :p Uiteraard was Matteo ook zijn schattige zelf :)
Dinsdag ben ik overdag met Esther en Naomi
gaan lunchen in het mooie Antwerpen. ’s Avonds hadden we Kelia op bezoek :)
Woensdag zijn we eerst Dorien haar kleine Marie gaan bewonderen en in de namiddag naar Maarten in Brussel
geweest :) Die kwam ook net terug van de andere kant van Amerika, van allerlei
plaatsen die wij ook nog gaan bezoeken dus was heel fijn om zijn verhalen ook
te horen. ’s Avonds zijn Michiel en Lynn komen Carcassonnen en lasagna eten.
Donderdag ben ik gaan lunchen met de lieve
ex-collegaatjes van Belfius in Schaarbeek. (Jaja, ik heb dat overleefd :p) en ’s
avonds zijn we uit eten geweest met Thomas en Carolien.
Ondertussen hadden Tommy, Michiel en papa
onze vloer in de living uitgebroken. Want vrijdag kwamen Hugo (Tommy’s papa),
Michiel, Tommy, Mark (schoonbroer) en Geert (buurman) de vloer opvullen zodat
onze kasten in de toekomst niet meer verdwijnen in een put :p Ondertussen heb ik op mijn twee favoriete neefjes gebabysit :p ’s avonds was er dan een bbq voor iedereen om
hen te bedanken voor de hulp.
Zaterdag was overdag rustig en ’s avonds was
er een straatbarbecue. Daar nog snel dag gezegd tegen iedereen en een hapje
meegegeten. Daarna doorgereden (en 2x verkeerd gereden :p) naar Michiel zijn
basketmatch. Daarna een middernachtsnackje in de Pita in Tremelo gedaan en de
avond afgesloten met enkele rondjes Carcassonne :p
Zondag was het doopfeestje van kleine Leïto
en het verjaardagsfeestje van mn zus Annik. Daarna thuis de valiezen ingepakt
en nog enkele rondjes Carcassonne met Michiel en Lynn :p
We waren klaar om, weliswaar met pijn in
het hart, het thuisfront weer even te verlaten.
Maandag vertrok onze vlucht om 11.05. Op de
luchthaven Jordi nog tegengekomen, die voor enkele weken naar Florida ging en
ook nog langs Katrien, Peter en Niels gegaan die in North Carolina wonen en
werken.
En toen begon de miserie.
Het begon met een beetje vertraging. Er was
ergens een schakelaar ofzo kapot maar ze wisten niet hoe ze het moesten
repareren. Ze gingen de ingenieurs in de US moeten bellen om het te repareren.
We kregen een maaltijdbon en konden iets te eten halen. Om 13u zijn we dan toch
kunnen opstijgen. Tot daar viel het nog mee. Mijn plan om enkele goeie films
die nog op de lijst stonden te zien begon dan ook veelbelovend met The Host. Na
The Host heb ik efjes iets anders gedaan en dan ben ik naar Anna Karenina
beginnen kijken. Toen de film halverwege was vielen alle
entertainmentsysteempjes uit. Geen TV meer. Na enkele minuten riep de
stewardess af dat we “waarschijnlijk gemerkt hadden dat de TVs uitgevallen
waren.” No kidding. De piloten waren aan het zoeken naar een oplossing.
Ongeveer een halfuur later roepen ze af dat de generator die de elektriciteit
levert voor het entertainment systeem uitgevallen was en “ dat het niet
aangewezen was op 1 generator door te vliegen”
dus we moesten een noodlanding maken in Stephenville, Newfoundland,
Canada. Voor diegenen die het gemist hebben: Ik ben echt heel bang in
vliegtuigen. Bijgevolg was ik redelijk bang voor de noodlanding. Na een uurtje
zijn we dan goed geland in Stephenville.
Daar werd ons gezegd dat we het vliegtuig
niet mochten verlaten omdat er geen douane aanwezig was. (Als dit al iets zegt
over de grootte van de luchthaven...) De douane zou binnen een uurtje
arriveren. Ondertussen hadden ze ook geregeld dat er een reddingsvliegtuig van
New York JFK ons zou komen oppikken en naar Atlanta zou brengen. Dat zou 4u
later bij ons moeten aankomen.
Niet dus. Toen de douane aankwam, mochten
er er nog niet uit want ze wouden eerst dat een ander mini vliegtuigje
opgestegen was en dan mochten we eruit. Dus bleven wij mooi zitten en zagen we
het mini vliegtuigje opstijgen. Nog steeds mochten we er niet uit. Ondertussen
waren de grondgeneratoren, die ze aan het vliegtuig gekoppeld hadden omdat wij
dus zo goed als zonder zaten, ook uitgevallen. Dus geen airco en geen licht
behalve de lampjes richting nooduitgang. Gelukkig was het nog geen avond. Dan
riepen ze af dat we van de douane pas uit t vliegtuig mochten als de
reddingsvlieger gearriveerd was. Dat was gelukkig voor de piloten
onaanvaardbaar en na 3.5u vastzitten in een half stroomloos vliegtuig, waar het
ondertussen idioot warm geworden was, mochten we er eindelijk uit. Gelukkig
hadden ze de passagiersdeuren geopend toen we net geland waren, want met dat
elektriciteitsprobleem hadden we anders nog de glijbaantjes moeten nemen.
Wel grappig: Die luchthaven is zo klein dat
er mensen aan de draad stonden om foto’s van onze 767 en ons te nemen :p
Dan in dat pruts-luchthaventje was het weer
wachten geblazen. We kregen 1 glas water, van water dat ze blijkbaar nog mee
uit t oude vliegtuig hadden genomen. Dan hebben we ons maar op de ijskoude
tegelvloer gezet in een poging wat te rusten.
Na 5.5u daar nog te hebben gewacht op een
JFK vliegtuig dat precies nooit ging komen, zagen mensen eindelijk de lichten
van een landende 767. Hoera! De redding was nabij. Met z’n allen recht en voor
de deur om asap op die vlieger te kunnen en naar huis te kunnen gaan.
Dan in Atlanta aangekomen was het 3.30 ’s
morgens. Normaal werkt de immigratiedienst dan nog niet maar gelukkig waren die
mensen zo lief om toch vroeg uit hun bed te komen voor ons en konden we er nog
vlotjes door. Onze valiezen moesten we achterlaten in Stephenville, omdat ze
door het gebrek aan stroom de cargodeuren niet meer openkregen. Maar dan
moesten we wel nog een bagageclaim indienen. En dat kon niet op de internationale
terminal, dat moest om een of andere idiote reden op de nationale terminal. Dus
wij met de shuttle naar de nationale terminal, waar ze precies niet op de
hoogte waren van ons probleem. We waren ongeveer met 8 die Atlanta als
eindebestemming hadden, de overige 192 passagiers moesten doorvliegen en daar
werd de bagage automatisch voor geregeld. Die mensen kregen ook een
overnachting in een hotel om dan de eerstvolgende vlucht naar hun
eindbestemming te kunnen garanderen.
Om 5am waren we dan eindelijk thuis. Dan
hebben we nog even geslapen en we zijn rond 11u alweer gaan werken.
Kapot was ik! Onze valiezen zijn
uiteindelijk dinsdagavond goed aangekomen.
Geen nieuws in Belgie, wel hier:
En we hebben nog 2 waardebonnen van Delta
gekregen om andere vliegtuigtickets mee te boeken :p Dus onze trip met mijn ouders in November
naar Santa Fe, Albuquerque, Grand Canyon en Monument Valley is al betaald :p
Toch blij dat mn voetjes weer op gewone
grond staan hoor J
Maar ik mis iedereen in Belgie wel heeeel
hard en wil jullie allemaal nog es bedanken dat we jullie gezien hebben en dat
het zo gezellig was!
Tot ziens binnen een paar maand en tot
schrijfs op de volgende blog of mail of sms of ....
Sara & Tommy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten