zondag 28 juli 2013

Counting down the days :)

Jaja, binnen minder dan 3 weekjes zijn we "Thuis".

Mn thuis is waar mn Stella staat, maar in mijn geval wordt het: Mn thuis is waar mijn vitrinekast verdwijnt in de vloer. Dus beste mensen die ik al lastiggevallen heb om te komen helpen om de living leeg te halen: Tis dringend :) - (te zien aan de lijnen van het plafond...)



Onze twee weekjes thuis zitten al goed gevuld. We hebben een trouw, een doop, Rondepuntfeesten, 2 dagen werken, uiteraard de living leeghalen, mensen en baby's bezoeken, mensen met nog-niet-geboren baby's bezoeken, een verjaardagsfeestje, een housewarming, ... Druk gevulde planning dus :) Maar we kijken er ongelofelijk hard naar uit. (Naar de vlucht iets minder :p)

Ondertussen zijn onze laatste bezoekers ook weer vertrokken en volgens de facebookberichten ook veilig thuis aangekomen :) Naomi en Mitchel waren hier van 15/8 tot 22/8.

Dinsdag ben ik met hen naar het Aquarium geweest. We waren nog langs CNN en Coca Cola en de Philips Arena gewandeld en wooden het Olympisch Park nog in maar dat was gesloten omdat Microsoft der efkes een evenement in wou organiseren. "Efkes" is in Microsofttaal een hele week. Geen park dus :( Woensdag & donderdag moest ik gaan werken. Vrijdag zijn we naar de Zoo geweest, waar we de baby-panda's net niet gezien hebben. Ze hadden wel de PandaCam opgezet, maar de mama was nogal beschermend. Er waren wel schattige babypanda foto's :) En nu blijkt dat naast de neushoorn ook de gorilla zwanger is!
Naomi en ik hebben elk de giraf eten gegeven. Zo leuk :) Wel een lange tong dat ie heeft :)



Zaterdag stond de outlet op het programma en zondag 2 Malls :) Een goedgevulde week. Maandagochtend zijn ze dan terug vertrokken, om hun reis in Florida verder te zetten.

 De Zooooooooooooooo

 Atlantic Station - Best of Belgium ;)

 The Cheesecake Factory


Dinsdag, woensdag en donderdag hebben Tommy en ik flink gesport. Lang leve airco in die fitnessruimte, anders is het echt niet te doen!

Gisteren hebben we een beetje getennist. Nogal grappig: Ik heb mezelf 2x geslagen met mn Eigen racket :) Pijnlijk, maar grappig :) We zijn ook 1 bal kwijtgespeeld in de struiken naast het zwembad. Maar verder is alles in orde :p

Veel nieuws is er verder niet te melden :)
Tommy is morgen weer efjes weg, de week erna ook en de week daarna waarschijnlijk ook. :(

Maarrrrr... Er is iets om naar uit te kijken! Morgen is het namelijk het eerste deel van de finale van The Bachelorette! En volgens de voorfilmpjes gaat het kei-spannend worden :p Daar ben ik dus al 2 weken op aan het wachten. Vorige week was mijn teleurstelling enorm groot toen bleek dat ze niet de gewone afleveringen gingen volgen, maar een "the Men Tell All"-aflevering gingen doen. Ook wel boeiend, maar ik wil nu toch es weten wat er gebeurt! Spannend :p

Veel liefs,
Sara

maandag 15 juli 2013

I pledge allegiance ...

... to the flag of the United States of America, and to the republic for which it stands, one nation under God, indivisible, with liberty and justice for all.

The Pledge of Allegiance somt mooi op waar elke Amerikaan voor staat: geloof, vaderlandsliefde, vrijheid en gerechtigheid. De voorbije weken hadden dan ook mooie voorbeelden van deze karaktertrekken.

Het begon tijdens Independence Day Week. De week van 4 juli, America's Birthday, zoals die hier ook wel genoemd wordt. Een dag waarop standaard de zon schijnt, iedereen vrijaf heeft en gezellig met vrienden en familie gaat bbq-en. Voor de duidelijkheid: BBQ in Amerika = we bakken een hotdog of hamburger op een grill en leggen die tussen een broodje met mosterd en ketchup. Ja mijn teleurstelling was ook groot toen ik dat doorhad :( Maar goed, de traditionele 4th of July BBQ dus. De hele week had het geregend en bijgevolg waren in zowat alle buitenwijken van ATL de vuurwerkshows afgelast of uitgesteld. Ook op 4 juli zelf heeft het bijna heel de dag geregend. In Downtown Atlanta ging het vuurwerk nog door in Centennial Olympic Park en in Midtown was het aan de Lenox Mall. Ik ging met een college, Prachi, naar die van Downtown. Die was met veel tromgeroffel aangekondigd als "the greatest fireworks show in the South". Prachi was niet helemaal overtuigd "Groter dan die van Disneyworld kan dat toch nooit zijn." We gingen toch een kijkje nemen en gelukkig voor ons stopte het met regenen op ongeveer de exacte moment dat ik de auto parkeerde. Hoera! Wij dan naar het park, waar we te vroeg waren, maar zo wel nog konden genieten van die andere typisch Amerikaanse dingen die men doet of eet op 4 juli. Corn Dogs! Een hot dog op een stokje met een soort maisbrood errond. Voor iedereen die het nog niet geproefd heeft: je mist niks! Afschuwelijk, geen wonder dat die mensen er daar zoveel mosterd en ketchup op gooien, dat broodje is echt vreselijk.



Maar goed, we gingen ons positioneren om een mooi zicht te hebben op het vuurwerk. Voor het vuurwerk was er nog een kleine muzikale show met veel Amerika-gerichte liedjes, wat wel voor sfeer zorgde. Het vuurwerk zelf was ... onbeschrijfelijk. Duidelijk VEEL beter en groter dan die van Disneyworld :) Het kwam van 3 kanten, dus je wist niet goed waar eerst te kijken. Het duurde een halfuur en elke keer dat we dachten dat het gedaan was, kwam er nog een stukje. Ongelofelijk. Ik ga in Belgie nooit meer op dezelfde manier naar vuurwerk kunnen kijken :) Danku Amerika, om die lat ongelofelijk hoog te leggen :p



Tommy ging niet mee naar het vuurwerk omdat hij in Mexico zat (weeral) en pas vrijdagnamiddag terug kwam. Dat was VOOR de toffe vulkaan in Mexico besloot uit te barsten. Gelukkig geen echte Eyjafjallajokull-toestanden, hij kon zaterdag met veel geluk terugvliegen. Hoera! Zaterdagavond ben ik met Tommy dan nog naar Stone Mountain geweest, daar gaven ze ook een vuurwerkshow voor 4 juli, gecombineerd met hun standaard lasershow. Geweldig goed uitgedacht was dat niet, want door die enorme steen, het gebrek aan wind en vooral lage vuurwerkjes, projecteerden ze de hele lasershow op vuurwerkrook. Niet echt een succes, maar toch wel goed gelachen: Het grasveld voor de steen lag er namelijk enorm modderig bij en het was hilarisch om de mensen te zien vallen, bijna te zien vallen, ... Geweldig :) Daar ook het volkslied gehoord en de Pledge Of Allegiance uiteraard.

Op maandag ben ik voor de verandering eens gaan werken, waardoor ik vorige vrijdag vrij had :) Om ons 8 jaar samen zijn te vieren (op 11/7), hebben we besloten om efjes naar SeaWorld te gaan. Donderdagavond dus vertrokken richting Orlando en daar na middernacht ingecheckt om dan vrijdag naar Shamu te kunnen gaan kijken! Ik had een combiticket gekocht voor SeaWorld en Aquatica + een extraatje: Dolphins Up Close Tour! Je kreeg de kans om dolfijnen gedurende een uurtje te trainen, te aaien, eten te geven, ... Ik keek ernaar uit!
Vrijdagochtend kwamen we om iets voor 9u aan in SeaWorld. Het park ging pas om 9u open en toen we richting ingang liepen, speelde het volkslied weer af. Dit was echt bij uitstek het grootste voorbeeld van dat patriottisme in de US: elke Amerikaan bleef gewoon staan, hand op de borst. Waren ze een seconde ervoor nog aan het wandelen, bleven ze toen gewoon staan. De zakkencontrole bij de ingang werd stilgelegd, niemand ging nog binnen of buiten, het leven leek efjes stil te staan in SeaWorld, Orlando. Heel raar, maar ook wel indrukwekkend.

Toen we binnen waren zijn we onze QuickQueue ticketjes gaan halen (niet aanschuiven, hoera :p) en dan gingen we op weg. Tommy wou alle attracties gedaan hebben, dus wij eerst naar de Manta. Dit is een rollercoaster met loopings en het lijkt dus alsof je een manta bent. Je zit niet, je hangt, ofja je ligt eigenlijk op je buik :p Omdat ik het niet kan uitleggen is hier een fotootje.
Jammer genoeg waren ze die nog aan het testrijden en er stond een mega file. Dus zijn er maar doorgelopen naar de Kraken: nog zo een rollercoaster met idiote loopings. Ik ben geen loopingfan (lees: Ik ga er niet in want ik ben een watje :p) en dus ging Tommy daar alleen in. Geweldig vond ie het. Fijn :)
Daarna gingen we naar Journey to Atlantis, best te omschrijven als "boomstammetjes". Daar ging ik uiteraard wel in. Heel leuk :) En het was warm genoeg zodat ik snel droog was :p

We waren nog ruim op tijd voor de 10u voorstelling van Blue Horizons, de dolfijnenshow. Die was niet alleen gevuld met dolfijnen, maar ook met papegaaien, acrobaten en een gigantische vogel waarvan we niet weten wat het juist is. Condor? Arend? Iets gigantisch! Heel mooie show ook.


 

Dan op naar Shamu Stadium voor de 11u voorstelling van One Ocean met Shamu en zijn vriendjes :) Jaaa Shamu! Ongelofelijk indrukwekkende dieren! Sinds deze nieuwe show er is, mogen trainers niet meer met de orca's in het water. Goeie maatregel als je het mij vraagt. Maar echt prachtig! Wat die allemaal kunnen... Ik ben der nog altijd sprakeloos van :) Toevallig kwamen we daar ook Naomi en Mitchel tegen, die bezig zijn aan een reis in Florida en vanaf vandaag hier in Atlanta zullen zijn :)




 












Het begon dan ook te regenen dus zijn we maar gezellig even blijven babbelen :p Daarna zijn Tommy en ik richting het nieuwe Antarctica gegaan: pinguins! Ook wel leuk, een geluk dat we niet lang moesten wachten want daar was het nu ook niet echt de moeite voor :)

 
Hierna gingen we dan ein-de-lijk naar Dolphins Up Close! Eerst naar de dolphin nursery, waar een drie weken oude dolfijn gezellig naast mama aan het zwemmen was. Zo schattig! In de nursery zitten dolfijnen tot 3 jaar oud en daarna worden ze verhuisd: ofwel naar Dolphin's cove in Sea World, ofwel naar Discovery Cove ofwel voor de shows van Blue Horizons. We mochten ze ook efjes vis voeren :) Daarna gingen we met onze groep van 16 naar Dolphins Cove. Hier kregen we per gezin onze eigen groep dolfijntjes. Tommy en ik kregen Roka en Soleil, 2 vierjarige dolfijntjes. Met andere woorden: nog niet zo goed getrainde dolfijntjes :p we kregen gebaren aangeleerd die we dan met de dolfijnen moesten oefenen. Geweldige ervaring :) Behalve toen Roka in plaats van een mooie sprong gewoon met zijn staart begon te slaan waardoor ik een geweldige hoeveelheid zout water over mij kreeg. Danku Roka, nu was ik helemaal nat en het weer was niet meer zo super dus snel drogen zat er niet in. Maar goed :p Verder mochten we de dolfijnen aaien. Ze zijn zoooo zacht! Vooral hun buik dan. Ik zou het zo opnieuw doen of iedereen aanraden. Geweldig! <3



Daarna was Tommy niet meer te houden en wou hij naar de Manta. Ik had eerst gezegd dat ik wel mee wou, want hij leek mij nogal cool, maar toen ik in het stoeltje zat en ik dat harnas vast had en dan mijn benen moest vastklikken in een gevangenisachtig systeem, zag ik het niet meer zo zitten. Duuuuus is het watje gewoon uit de attractie gelopen en heb ik braafjes buiten op Tommy gewacht :)

Dan zijn we souvenirs gaan shoppen :p Dat was al meer iets voor mij :) En dan zijn we gaan eten om op tijd bij de laatavondshow van Shamu Rocks te zijn. Daar hadden we opnieuw afgesproken met Naomi en Mitchel en hebben we samen gezellig naar de geweldige Shamu en zijn vriendjes gekeken :)
Na de show zijn we onder ons 4 nog iets gaan drinken aan de Universal City Walk, meer bepaald in het NBA Café, waar zelfs de menus aanvoelen als een basketbal. Heel cool :)




 

Zaterdag gingen Tommy en ik dan naar Aquatica. Dat is een waterpretpark met glijbanen en zwembaden en een strand en noem maar op. Een van hun glijbanen (dolphin's plunge) is doorschijnend op een bepaald stukje en als je erdoor gaat zie je de dolfijntjes in het bad zwemmen. Zo cool!










Dan zijn we ook in de Omaka Rocka geweest, ook geweldig leuk! (= groen/paarse en blauw/groene op de foto)


De Whauna Way hebben we 2x gedaan :) = de roze, blauwe, gele gewone glijbanen op de foto hierboven :)


Tassie's Twister 1x:
















De Walhalla Wave was ook leuk: met 2 in een gigantische band in een supersnelle glijbaan. Tommy ging heel de tijd achterwaarts :p En er was een stukje da je niks kon zien. Geweldig!
Roa Rapids: een wildwaterbaan waar je te voet door moet :)
Dan zijn we efjes naar het strand geweest en zijn we in het golfslagbad geweest. Dan heb ik mij efkes in de zon gelegd want Tommy wou nog de Hooroo Run doen en de Taumata racers. Na een uurtje riepen ze af dat er bliksem in de lucht zat en dat alle attracties gesloten werden. Tommy had pech, de hooroo run heeft ie kunnen doen, maar voor de Taumata race was hij bijna aan de beurt toen het dicht moest. Jammer dus.

Dan zijn we maar te voet naar het hotel gegaan en richting ATL gereden :)

Je kan misschien ook al raden dat ik na zo'n dagje zwemparadijs een geweldig rode kleur gekregen heb :) Dankjewel lief zonnetje :p

Het was dus een goed gevuld weekend en we hebben veel toffe dingen gedaan en gezien :)

Sevens komen Naomi en Mitchel hier aan en kan een toffe week met hen hier ook beginnen!

Tot de volgende,

Sara