Running shoes, cardinal birds and milkshakes

Zondag.
Een rustdag, zei de Heer. En toch gaan wij vandaag de fitness in onze community vandaag ontdekken.

Om de kwaliteit van de fitness te kunnen garanderen, moesten er wel eerst nog fitness-schoenen gekocht worden. Waarom we die niet gewoon hadden meegenomen uit België? Wel, heeft er iemand mijn (Sara) schoenencollectie al eens van dichtbij bekeken? Indien het antwoord "ja" is, weet u ogenschijnlijk wel dat ik geen plek meer had in mijn valies om ook nog sportschoenen mee te zeulen. Ik moest van Tommy al meer dan de helft van de gewone schoenen thuislaten en dan nog namen mijn schoenen bijna een volledige valies in. De sportschoenen stonden klaar, maar waren dus de eersten die plaats moesten ruimen. Voor de mensen die mijn schoenencollectie nog niet van dichtbij hebben kunnen aanschouwen, gelieve bovenstaande als verklaring te aanzien.

Nieuwe sportschoenen dus. Waar haal je die? In "The Mall", een geweldig Amerikaans fenomeen. The Mall (In ons geval gisteren: Cumberland Mall) gaf ons ook de gelegenheid om donsdekens en lakens te kopen voor onze toekomstige loges, waarvan Peter de eerste is, volgend weekend.
Uiteraard kozen wij ervoor om die dekens en lakens te gaan zoeken in DE winkel die gisteren werd ingepalmd door een mini-versie van het Bal Marginal. Bijgevolg: 5 minuten zoeken naar geschikte dekens en lakens, vervolgens een halfuur achter 1 persoon in de rij aan de kassa te staan, die via andere mensen in de rij altijd maar meer kleren kreeg in de handen geduwd en dan bij het afrekenen niet zeker was of ze die eigenlijk wel zou kopen. Ik zou nog kunnen gedetailleerd uitleggen hoe de kleren er uitzagen, maar laat ik het houden op: palletjes, glitter, kettinkjes, roze, paars en rood.

Na de donsdekens en de lakens was de jacht op de perfecte sportschoen geopend. Eerst naar de Macy's (kwestie van de gewone mooie vrouwenschoenen ook eens te keuren, en stiekem naar de handtassen daar te gluren). De sportcollectie daar liet te wensen over.

Uiteindelijk zijn we beland in FinishLine (neen, ik word niet betaald voor deze reclame). Een veelbelovende naam. Ik had dan ook snel 3 paar mooie Nikes gevonden in kleuren die perfect pasten bij mijn sportoutfit (Het oog wil namelijk ook wat). Jammer genoeg heb ik de meest voorkomende maat in heel Cobb County en was geen 1 van die 3 schoenen nog beschikbaar in mijn maat. De verkoopster kwam dan maar terug met een paar van hetzelfde soort met ongeveer dezelfde kleuren. Passen en verkocht. Hoera!

Dan kreeg Tommy ook nog zin in nieuwe sportschoenen. In tegenstelling tot mezelf, had hij wel basketschoenen meegenomen. Zijn zoektocht naar de perfecte sportschoen werd dan ook geleid door de gedachte: niet dezelfde kleuren als mijn basketters! Zwart en appelblauwzeegroen is het geworden. (Zijn basketters zijn felblauw met zwart :-))

Tot zover het verhaal van de sportschoen.

Dinsdag heb ik een schitterend natuurtafereel mogen volgen. Bij het naar buiten gaan, zat er een eekhoorntje schattig te wezen in de plant naast ons appartement. Ik heb die efjes gevolgd en ben uiteindelijk 3 eekhoorntjes die ergens schattig zaten te wezen tegengekomen. Er zat ook nog een muis te wroeten in de gevallen bladeren, maar die heb ik wijselijk genegeerd. Tijdens het aanschouwen van de eekhoorntjes, vloog de mooiste vogel die ik tot nu toe gezien heb voorbij. De deze:

 

 

Voor de vogelkenners onder ons is dit een kardinaalvogel. En voor de mensen die de gelijkenis ook zien: Dit is inderdaad de vogel waarop de rode van Angry Birds gebaseerd is. Zooo mooi :-)

 

 

Ondertussen hebben we ook tickets gekocht voor een All American event.

 

 

Atlanta Hawks tegen Miami Heat - 5th row seats. Lebron James, I'm about to smell your sweat :-)

 

Vorige week hebben we nog gezellig naar de Superbowl gekeken. Ook fijn en na 3u30min denk ik dat ik de regels min of meer door heb. Hoera!

 

Gisteren, zaterdag, was dus echt ons geluksdagje niet.

Voor we op schoenenjacht gingen, moesten we naar de TV-winkel omdat ons digicorder kapot was. Toen we daar binnenkwamen stond er een slangenrijtje van 2 rijen. 5 minuten later stond het al dicht tot aan de deur. We hebben daar een uur gewacht. Niet fijn. Gelukkig zijn we wel met een nieuwe digicorder naar huis mogen gaan :-)

Daarna dan moeten wachten in de winkel van de dekens.

Om het allemaal af te maken, wooden we gisteravond uit eten gaan. Het restaurantje dat we in gedachten hadden is blijkaar voor altijd dicht. Dan maar naar een plek waar er 4 restaurants naast elkaar liggen. Daar was het eerst al zoeken naar parking als zoeken naar een speld in een hooiberg. Dan in restaurant A stond er een wachtrij tot buiten, in restaurant B stond de rijd tot tegen de deur gepropt en in restaurant C stond er geen rij, zij zaten op bankjes. Daar naar binnen, om de leuke mededeling te krijgen: Next available table for two is in one hour and 15 minutes. Dat gingen we dus niet doen. Maar toen was het wel al 8u dus onze maagjes begonnen te grommen.

 

Dan zijn we uiteindelijk beland in de Steak 'n Shake, waar je belachelijk goedkoop kunt eten en een gigantische milkshake kunt krijgen. Mmmmmmh, lekker.

 

 

 

 

En met deze kers op de milkshake, sluit ik deze blog af.

 

Tot volgende week!

 

Sara